Απο το ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ του Ελύτη

Για σένα έχω μιλήσει σε καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες και μ' αντάρτες απόμαχους
Από τι νά'ναι που χεις τη θλίψη τ' αγριμιού
Την ανταύγεια στο μέτωπο του νερού του τρεμάμενου
Και γιατί, λέει, να μέλει κοντά σου να 'ρθω
Που δεν θέλω αγάπη, αλλά θέλω τον άνεμο
Αλλά θέλω τον ξέσκεπο της όρθιας θάλασσας τον καλπασμό

Και για σένα κανείς δεν είχε ακούσει
Για σένα ούτε το δίκταμο ούτε το μανιτάρι
Στα μέρη τ'αψηλά της Κρήτης τίποτα
Για σένα μόνο δέχθηκε ο Θεός να μου οδηγεί το χέρι....