Στην παιδική χαρά στις τραμπάλες προχθές
με παγωτό χωνάκι στο χέρι
γελάς χορευτικά σ' ενός βαλς τις στροφές
ποια μάγισσα εδώ σ' έχει φέρει.
Να γελάς κι εγώ θα στο πω
το σ' αγαπώ χορεύοντας ρούμπα
σαν το Μίκυ και σαν το Σαρλό
με δυο γκριμάτσες και με μια τούμπα
Με κράκερς και ποπ-κορν μέσα στο σινεμά
γελούσες πάλι σε μια ταινία
του Τζέρι Λιούις κι έκανα εγώ στα κρυφά
στα βλέφαρά σου σκαλωμαρία.
Να γελάς κι εγώ θα στο πω
το σ' αγαπώ χορεύοντας ρούμπα
σαν το Μίκυ και σαν το Σαρλό
με δυο γκριμάτσες και με μια τούμπα.
Άκου το τραγουδάκι που μας λέει για
τη συνονόματή σου μικρή Ελένη
που κάθεται μονάχη και κλαίει ξανά
γιατί είναι σ΄άλλο κόσμο χαμένη
Μα εσύ να γελάς κι εγώ θα στο πω
το σ' αγαπώ χορεύοντας ρούμπα
σαν το Μίκυ και σαν το Σαρλό
με δυό γκριμάτσες και με μια τούμπα.
Τόσε φωτιές ανάβουν οι ανθρώποι στη γη
δεν θέλω όμως αυτά να τα ξέρεις
μ' ένα κουκλί αγκαλιά μείνε πάντα παιδί
ποτέ σου να μην υποφέρεις
Μα να γελάς κι εγώ θα στο πω
το σ' αγαπώ χορεύοντας ρούμπα
σαν το Μίκυ και σαν το Σαρλό
με δυο γκριμάτσες και με μια τούμπα
Μέσα μου πως ξυπνάνε γλυκιά μουσική
τ' αμυγδαλάκια που έχεις στα μάτια
ο Μότσαρτ κι ο Βιβάλντι αν τα 'χανε δει
θα σου 'χαν γράψει χίλια κομμάτια
Γι αυτό να γελάς κι εγώ θα στο πω
το σ' αγαπώ χορεύοντας ρούμπα
σαν το Μίκυ και σαν το Σαρλό
με δυο γκριμάτσες και με μια τούμπα.
Ένα παλιό τραγουδάκι του 1987 αν θυμάμαι καλά, από τον Γιώργο Αντωνίου...ξυπνάει μνήμες.
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου